فرازمهر/ پورافرا

ما که برای مهربانی کردن آمده ایم ، خود ، مهربان نبودیم .... برتولت برشت

فرازمهر/ پورافرا

ما که برای مهربانی کردن آمده ایم ، خود ، مهربان نبودیم .... برتولت برشت

سلاخ خانه ی شماره ی پنج

معلوم شد جواب درست این است : 

طرف رو می بری توی بیابون و جلوی لونه ی مورچه ها محکم به چوب می بندی _ حالیت هست ؟ صورتش رو رو به بالا قرار می دی . و به بیضه هاش و فلانش , عسل می مالی , بعدم , پلک چشماشو با کارد از ته می بری , تا طرف مجبورشه تا لحظه ی مرگ , به خورشید نگا کنه . 

بله , رسم روزگار چنین است . 


_ کورت ونه گات جونیور 

برگردان : ع . ا . بهرامی 

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.